มาย้อนหนังสือวันวานที่ยังไม่เคยอ่านตอนอยู่ โรงเรียน เรียนจบแล้ว แล้วกลับมาอ่านมันช่างซึ้งดีจริงๆ“ฉันอยู่นี่...ศัตรูที่รัก” เป็นชุดรวมเรื่องสั้นเรื่องเด่นจำนวน 6 เรื่อง ของนักเขียนสตรีคนแรกของวงการงานเขียนที่มีวิชาชีพเป็นจิตแพทย์ และอาจารย์สอนจิตเวชศาสตร์ ภายใต้นามปากกาว่า ‘ส. เดชาติวงศ์ ณ อยุธยา’
เรื่องสั้นเรื่องเด่น 6 เรื่อง...เรือรบจำลอง ห่านย่างไฟแดง ฉันอยู่ที่นี่...ศัตรูที่รัก นายที่รัก เสื้อราตรีสีเลือดนก และ ลาก่อน...Intermezzo…เพลงรักของแม่ เป็นเรื่องสั้นที่ดี และได้รับการอนุญาตให้เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาวิชาภาษาไทยจากกระทรวงศึกษาธิการมาให้นักเรียนไทยสมัยนั้นได้อ่านหนังสือดีมีประโยชน์กันถ้วนหน้ากันทุกโรงเรียน นอกจากนี้แต่ละเรื่องยังได้รับการตีพิมพ์ลงในหนังสือสยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ ตั้งแต่ พ.ศ. 2501 เป็นต้นมา ‘กระทรวงศึกษาสมัยน้องเขาเรียนคิดได้ไง...เอาเรื่องเศร้า อ่านแล้วน้ำตานองมาเป็นหนังสืออ่านนอกเวลา’
‘เรือรบจำลอง’ เป็นเรื่องสั้นประเภทบับคั้นความรู้สึกของคนอ่านอย่างรุนแรง ด้วยการพยายามดึงความรู้สึกของคนอ่านให้ร่วมไปกับตัวละคร อย่างเด็กชายอันดร ผู้มีนิสัยหยาบกระด้าง ผู้เขียนเขียนให้ตัวละครถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้จนคนอ่านต้องหยุดคิด ไอ้นิสัยหยาบกระด้าง ขาดความเคารพมันก็มีในเด็กอนุบาลทุกคนที่ต้องย้ายโรงเรียน และไหนจะเกิดจากนิสัยที่ถูกปลูกฝังโดยครอบครัวอย่างพ่อของเด็กชายอันดร แต่ดีน่ะ ที่ผู้เขียนได้สอดแทรกวิถีความคิดของเด็ก กับคำว่า เพื่อน...อ่านไปก็อืม...ยังไงเพื่อนก็สำคัญ แต่จะสำคัญแค่ไหนก็อยู่ที่การเลือกคบของตัวละครในเรื่อง แต่สุดท้ายและท้ายสุด...คำว่า เพื่อน ก็นำมาซึ่งความโศกนาฏกรรม ...เมื่อเพื่อนช่วยเพื่อน แล้วเสียงลมหายใจของเพื่อนอีกคน อย่างเด็กชายอันดรก็หายไป...
อ่านจบแล้ว เศร้ามาก สงสารเด็กชายอันดรมากๆ เป็นเด็ก แต่ก็ยังรู้จักคำว่าเสียสละ
ส่วนอีก 5 เรื่อง ล้วนจบแบบโศกนาฏกรรมเช่นกัน แต่...แต่เป็นบทโศกที่แตกต่างกัน...
‘ห่านย่างไฟแดง’ จบแบบสุขนาฏกรรมที่ดึงอารมณ์คนอ่านให้ลุ้นตาม และรู้สึกเศร้าเคล้าสงสาร เคล้าความกลัว และระทึกไปตามเด็กชายผู้รักลูกห่าน กับความโหดร้ายของพ่อผู้เป็นนายพราน ครั้นอ่านถึงฉากสุดท้าย คนอ่านอย่างฉันก็ต้องอึ้ง ทึ่ง และยอมรับในฝีมือคนเขียนอย่าง ‘ส. เดชาติวงศ์ ณ อยุธยา’ ที่ดำเนินเรื่องได้หักมุมคนอ่านดีแท้
จึงไม่เป็นเรื่องน่าแปลกใจที่เรื่องสั้นเรื่องนี้ จะได้รับการคัดเลือกให้เป็นเรื่องสั้นที่ดีที่สุดในเมืองไทยในรอบสัปดาห์ และได้ตีพิมพ์ลงใน สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ ปีที่ 6 ฉบับที่ 14 วันอาทิตย์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2503
‘ฉันอยู่นี่...ศัตรูที่รัก’ กับ ‘นายที่รัก’ เป็นเรื่องสั้นที่ยกบทให้กับ ‘สุนัข ๆ’ เป็นตัวดำเนินเรื่อง นำพาเรื่องราวทั้งความรักระหว่างแม่กับลูก ความรักระหว่างเพื่อนต่างวัย กับความเศร้าที่มีความตายเป็นตัวพลัดพราก ...
แม้ ‘ฉันอยู่นี่...ศัตรูที่รัก’ จะเป็นเรื่องเด่น แต่คนอ่านอย่างเรากลับยกนิ้วให้สองเรื่องแรกที่เอ่ยถึงข้างต้น...อ่านแล้วได้ใจจริง ๆ
ส่วน ‘เสื้อราตรีสีนก’ กับ ‘ลาก่อน...Intermezzo…เพลงรักของแม่’ นั้นแม้อ่านแล้วจะตราตรึงกับความเศร้า รันทด แต่...ความรันทดนั้นก็ทำให้รู้ว่า...
"ลักษณะการเขียนสั้นของ ‘ส. เดชาติวงศ์ ณ อยุธยา’ ช่างน่าติดตาม และมีความคล้ายในการสอดแทรกและดึงอารมณ์คนอ่านได้ไม่แพ้ 'อ.อุดากร' นักเขียนอีกคนที่คนอ่านชื่นชอบ"
หว้า..... หนังสือดีๆแบบนี้เราต้องหามาอ่านเพิ่มแล้วละ คนอย่างเราเป็นคนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือ
แต่พอมาอ่าน หนังสอเล่มนี้ทำให้รู้ว่า เราพลาด อะไรหลายๆอย่าง
หนังสือให้อะไรเรามากมาย โดยที่เราไม่เคยได้รู้มาก่อน....ทำไมตอนสมัยที่เราเรียนอยู่ เราไม่สรรหาหนังสือดีๆแบบนี้มาอ่านบ้างนะ คงจะได้ข้อคิดดีๆไปเยอะเลย.......
ตอนนี้เราก็คงไม่พลาดหนังสืออีกแล้วละ....หนังสือเรื่องต่อไปจะเป็นเรื่องอะไร ติดตามชมกัน
No comments:
Post a Comment