บ้านพักหลังเก่า หนังสือขาดๆ กับใจโทรมๆ

ทำงานมา 1 ปีกว่าๆ  ได้พักบ้านพักครูหลังเก่าๆ บ้านไม้ สองชั้น สมัยก่อน 

มีสองห้อง  ได้อยู่ห้องเล็ก  ห้องใหญ่มีครูสาว จากโรงเรียนไกล้เคียง พักอยู่ก่อนแล้ว

ดูจากลายเส้นและการลอกลอน พุพังของไม้ คาดว่าจะอายุ 50 ปี ได้ –*--

สภาพ อุณหภูมิ ภายนอกและภายในบ้านไม่ต่างกันมากนัก 

เวลา ฤดูร้อน ก็ร้อนดับแตก   ฤดูหนาว ก็หนาวจับใจ…….

แต่ว่า ไม่ดีซะหมดทุกอย่างเลยก็ไม่ได้  มีข้อดีก็คือ พักฟรี อยู่ไกล้ที่ทำงาน …..

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับหนังสือเก่าๆด้วยละ? 

“หนังสือเก่า” ที่เจ้าของห้องคนเดิมได้ลืมไว้ หลายเล่ม

และมีเล่มหนึ่งที่ แลดูน่าอ่านมาก (แต่ก็เก่าม๊ากมากเช่นกัน)

ชื่อหนังสือ ด๊อกเตอร์ ดูลิตเติ๊ล เล่ม 1

ผู้แต่ง  ฮิ้ว  ลอฟติ้ง  (Hugh  Lofting)

ผู้แปล  ขวัญกมล

พิมพ์   2522

จำนวนหน้า   190 หน้า

ราคา  10 บาท

หนังสือเล่นนี้คาดว่าจะเป็นหนังสือรุ่นแรกที่พิมพ์

เพราะภาพวาดประกอบ เป็นฝีมือของฮิ้ว  ลอฟติ้ง  เอง

เคยค้นหาข้อมูลทางเน็ท เห็นปกมีหลายเวอร์ชั่น หลายสำนักพิมพ์

ส่วนมากเล่มใหม่ๆที่ออกมา  ภาพประกอบจะวาดใหม่โดยไม่ใช่ภาพของผู้แต่งเอง

เล่มนี้ปกเก่าฉีกขาด กรอบ บางมาก เปิดอ่านได้ประมาณ ครึ่งเล่ม

แล้วก็หยุดอ่านเพราะขืนอ่านต่อ หนังสือเล่นนี้ท่าจะขาดเป็นเสี่ยงๆ

และถึงเวลาที่ซ่อมหนังสือเล่มเก่าๆ ให้ใหม่

(ภาพข้างบนกับภาพข้างล่างมันช่างต่างกันจริงๆ  ข้างบน Sony HandyCam  ข้างล่าง Cannon Kiss X4)

อยากได้ภาพปกแบบเก่าก็เลย สแกนภาพจากปกอันเดิม สภาพความเก่า ร่องรอยการขาด ก็ยังมีเหมือนเดิม

แต่กระดาษปกแข็งเหลืออยู่สีเดียว คือสีเหลืองอ๋อย……ปริ้นออกมาแล้ว ทำให้ดูเหมือนเก่ายิ่งกว่าเดิม  ฮาๆ

(เปรียบเทียบ เล่มเก่า กับเล่มใหม่)

ซ่อมใหม่แต่ไง่.เก่ากว่าเดิมนะเนี่ย

และวันนี้ก็ถึงเวลาอ่านให้จบ สักที  ทำไง เราจะหาเล่ม 2 มาอ่านต่อได้เนี่ย

เรื่องราวเป็นไงก็ จะมาเล่าต่อใน เอนทรี หน้าละกัน….

หนังสือเก่าก็ผ่านไป กลายเป็นเล่มใหม่ขึ้นนิดหนึ่ง…..

มาถึงเรื่องสุดท้าย  “หัวใจโทรมๆ”  ซึ่งช่วงนี้  รู้สึกท้อแท้ในชีวิต (อีกแล้ว)

รู้สึกว่าตัวเอง ทำไมไม่ร่าเริงแจ๋มใส เหมือน ผู้หญิงคนอื่นเค้าน่า…

ซึ่งเราก็อยากเป็นแบบนี้  ใครเห็นแล้ว ใครก็รัก ใครก็ชอบ …..

แต่เวลาแสดงออกมามันไม่ได้เป็นอย่างที่ คนที่อยู่รอบข้างเราอยากให้เป็น

คิดว่าคนอื่นเค้าไม่ชอบเรา (คิดเอง เออเอง)

มีคนเคยบอกว่า  “อย่าคิดแทนคนอื่่นสิ”

เราเองก็เป็นคนที่ชอบคิดแทนคนอื่นซะด้วยสิ

คิดว่า คนอื่นจะคิดว่าเราเป็นคนแบบไหนกันนะ  คนอื่นเค้าจะเกลียดเรารึป่าว……ต่างๆนานา 

คิดมากจนทำให้ใจตนเองโทรม และหดหู่ อยากบอกไม่ถูก

พร้อมกับบ้านพัก หลังเก่าๆ ที่ทำให้ใจ แลดูแห้งเหี่ยว เหมือนบ้านไม้เก่าๆหลังนี้……

คิดมาก จน หัวใจเท่ากำปั้น ตอนนี้จะเหลือ หัวนิ้วโป้งแล้ววววววว

…….แต่คิดในแง่บวก…อีกด้านของความคิด  ก็ปิ้งว่าจะทำไง  ให้ตนเอง

พยายามทำให้ตัวเองมีอะไรทำอยู่ตลอดเวลา  หาแรงบันดาลใจจากการอ่านหนังสือ

อืมมมม   มันก็ได้ผลดีแฮะ   การอ่านหนังสือมันก็ช่วยเรานิดนึง

มีสมาธิมากขึ้น   มีข้อคิดดีๆมากขึ้น   เช่น  หนังสือ ข้างต้น นี้เอง ^___^

มีหนังสือหลายเล่มที่ รอให้นุ้ยได้อ่าน เพื่อสร้างแรงบันดานให้กับตัวเอง…เพียบ